Ondernemen doe je niet zomaar. Het zit in je. Het is je passie. Je leven. Al doende leer je. En je leert veel. Want elk jaar is anders. Elke tijd is anders. Je moet inspelen op verandering. En dat lukt. Je groeit. Je groeit verder, ook als persoon, als leider. Je krijgt tegenslag. Je zet door. Je groeit weer. Je houdt van je werk. Het loopt lekker. En dan boem… crisis. Plotseling ziet de wereld er anders uit. Daar waar je normaal gesproken controle over hebt, heb je geen controle meer over.

Natuurlijk, je blijft keihard werken. Daarmee heb je het altijd gered. Mouwen opstropen. Niet zeuren. Vooruitkijken. Kansen zien. Maar als je door de crisis nauwelijks kansen ziet… Als de handel wegvalt… Als je ’s nachts wakker ligt van de rekeningen die je steeds moeilijker kan betalen… Als je het gevoel bekruipt dat je het misschien niet redt… Wat dan? In je eentje blijven knokken? Sterk blijven voor je naasten?  Voor je medewerkers? Voor je collega’s?  Voor de markt? Je bent toch geen loser..? De mentale druk is enorm groot, soms te groot.